Recensie: Oom Wanja van Toneelschuur Producties / Erik Whien

●●●○○

OOM WANJA

TONEELSCHUUR PRODUCTIES / ERIK WHIEN


Door RiRo, gezien 28 februari 2015


Als professor Sebrjakov en zijn jonge vrouw Jeléna op het landgoed verschijnen, komen Sonja, de dochter uit zijn eerste huwelijk, en Wanja, de broer van zijn eerste vrouw, in een toestand van lethargie. Zij zorgden ervoor dat het landgoed wat opbracht, maar nu komt er niets meer uit hun handen. Wanja drinkt vooral. En verlangt naar Jeléna. Sonja hunkert naar dokter Astrov. Maar ook Asrov heeft net als Wanja zijn oog laten vallen op de mooie Jeléna.

Het leefritme van de professor - aan het begin van de avond lunchen, 's nachts denken en schrijven, en ondertussen voortdurend klagen over zijn pijntjes - brengt het leven op het landgoed als het ware tot stilstand. Het was aan scenograaf Marc Warning om iets bij dat stilstaan te bedenken. Hij komt met het idee om het podium vol te zetten met een enorme berg schots en scheef opgestapelde voorwerpen waar niets mee gebeurt. Nou ja, waar pas helemaal aan het eind, als de professor en Jeléna zijn vertrokken, iets minimaals mee wordt gedaan.

De sluimerende ongenoegens in Oom Wanja culmineren in een conflict tussen Wanja en de professor over wat er met het landgoed moet gebeuren. Daarnaast is de vernietiging van het milieu een belangrijk tweede thema. Eerder in De bosgeest verwerkte Tsjechov al de 'terug naar de natuur' ideeën van Tolstoi. In Oom Wanja verschuift hij het accent naar de zorg voor het milieu, waardoor dat thema heel modern aandoet.

Dat milieubewustzijn wordt belichaamd in dokter Astrov, heel goed vertolkt door Ali Ben Horsting. Met zijn 'tongue in cheek' manier van spreken, vindt hij de juiste toon voor de arts wiens werkelijke passies liggen bij zijn proeftuin en zijn boomkwekerij. Ben Horsting's speelstijl vormt een mooi contrast met de manier van acteren van Jeroen de Man, die met zijn lichaamstaal en met zijn mimiek heel overtuigend de worsteling van Oom Wanja met zijn gevoelens van boosheid (op Sebrjakov) en verliefdheid (op Jeléna) laat zien.

Ondertussen moet ik mijn best blijven doen om te geloven in dat verhaal en in die gevoelens van verliefdheid en boosheid, terwijl die lelijke achtergrond voortdurend mijn aandacht trekt. Die kaart van Afrika speelt een piepklein rolletje in het vierde bedrijf. Maar wat moet ik met die integraalhelm? Met dat omgekeerde groene kratje? En met al die andere op elkaar gestapelde voorwerpen die niets met het stuk te maken hebben? Hoe is het mogelijk dat regisseur Erik Whien niet heeft gezegd: 'Leuk idee Marc, maar verzin toch maar even iets anders?'
 
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Toneelschuur

Geen opmerkingen:

Een reactie posten