Recensie: The Truth About Kate van Frascati Producties / Davy Pieters

●●●●○

THE TRUTH ABOUT KATE

FRASCATI PRODUCTIES / DAVY PIETERS


Door RiRo, gezien 3 april 2014


Naomi Velissariou begint te praten in een soort übercorrect Nederlands. Dan gaat ze zitten. Aan de keukentafel. Ze schilt een appel. Een groene. Haar lichaamshouding verandert een klein beetje. Ze begint weer te praten. Nu in het Vlaams. Het is sowieso al razendknap hoe Velissariou met minieme veranderingen van houding een ander personage wordt.

Maar ze gebruikt dan ook nog eens voor elke personage een andere taal, of een andere taalvariant. Frans en Duits doet ze op maar één of twee manieren. Maar Nederlands en Vlaams! Hoeveel varianten en dialecten gebruikt ze daar wel niet van! En hoeveel soorten Engels? Ik raak de tel kwijt. En hoeveel personages speelt ze! Een stuk of twintig?

Twee van die personages. Duitse modeverslaggeefsters op tv. De een tegen de andere: 'Was sind die Tips und Trends von die Superstars, Anastasia?'

The Truth About Kate is het ware verhaal over de fictieve Kate. Celebrity-documentaires van 'beroemdheden' als Miley Cyrus en Beyoncé dienen als inspiratie. De waarheid van Kate is een geënsceneerde waarheid. Het is de geënsceneerde werkelijkheid zoals die dag in dag uit op MTV en dat soort zenders te zien is. De waarheid van Kate is dat de 'waarheid' maakbaar is. Want The Truth About Kate gaat over vrouwen, meisjes, die beroemd willen zijn. Die willen worden als de 'beroemdheden' die ze op de televisie hebben gezien. Inclusief het verzinnen van een leven dat daarbij hoort.

Al Kate's avonturen, zoals het winnen van een award, het van een dochter bevallen tijdens een vulkaanuitbarsting, en het veranderen in een sprekende pop, beleeft Kate ondertussen gewoon in haar keuken. Hoewel? Haar allerlaatste avontuur? De stap in de ultieme leegte? Heeft dat ook in de keuken plaatsgevonden? Of is ze daarvoor naar buiten gestapt?

In de voorstelling zijn nogal wat verwijzingen naar 'beroemdheden' en naar televisieprogramma's verstopt. Dat kan natuurlijk niet anders bij zo'n thema. Maar ook voor iemand die die verwijzingen niet altijd herkent, ook voor iemand die (zoals ik) bijna nooit een celebrity-documentaire ziet, is dit een heerlijke voorstelling. Omdat de tekst, van Jibbe Willems, ook zonder dat je die kennis hebt, heel veelzeggend is (en ondertussen ook nog eens heel humoristisch). Davy Pieters zorgde voor een heldere en strakke regie. Helemaal naar mijn smaak. En dan het spel van Naomi Velissariou. Dat is echt fenomenaal!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten