Recensie: Bloedbruiloft

●●●○○

 

BLOEDBRUILOFT

TONEELGROEP AMSTERDAM (TA-2) /  FRASCATI PRODUCTIES

Door RiRo, gezien 7 december 2013


Met hooggespannen verwachtingen loop ik de zaal van Frascati binnen. Na de eerste regie van Julie Van den Berghe die ik zag, Salomé (2011), schreef ik in mijn recensie: 'Dit is een regisseur die durft, die vol overtuiging haar handtekening zet'. Een jaar later was ik enorm enthousiast over Een lolita (2012): 'Ja! Dit is zo'n juweeltje dat je maar af en toe tegenkomt!' In Bloedbruiloft werkt Van den Berghe, net als in Salomé en Een lolita, samen met scenograaf André Joosten. Ook dat draagt bij aan mijn verwachtingen, want ik hou erg van de beeldtaal van Joosten.

De acteurs bewegen in de openingsscène als eenheid, als aan elkaar vastgekluisterde kleine gemeenschap op het Andalusische platteland waar passie wordt onderdrukt. In een volgende scène zal die onderdrukte passie openbarsten in de vorm van een vendetta. Het zijn gebeurtenissen uit een stuk van García Lorca uit 1932 die voor mij, als nuchtere Nederlander, niet erg invoelbaar zijn.
 
In die eerste scène, die me doet denken aan recente regies van Luk Perceval, zingen de acteurs, geschminkt alsof ze maskers dragen, af en toe samen Duitse Schlagers. Waarmee ze als het koor in Griekse tragedies commentaar geven op de gebeurtenissen. 
 
De bruiloftsscène daarna is heel anders van sfeer. Het feest speelt zich af in en rond een kubus. Licht, kleur, muziek en beweging vertellen, veel meer dan woorden, het verhaal. Het is een meer suggestieve dan duidende scène. Heel mooi gedaan vind ik. En ook in lijn met wat Van den Berghe en Joosten in Salomé en Een lolita lieten zien.
 
De liefdesscène tussen de bruid en Leonardo, haar vroegere minnaar, is dan juist weer heel talig en heel expliciet. Net als de epiloog door de moeder. (Alleen de minnaar heeft bij García Lorca een naam, de anderen worden aangeduid met bruidegom, meid, enzovoort). 
 
Al met al vind ik Bloedbruiloft meer een interessante dan een goede voorstelling. Interessant omdat Van den Berghe ook nu weer laat zien dat ze een regisseur is die durft, die niet de makkelijke weg kiest, die de uitdaging aangaat. Maar na haar perfecte Een lolita bij NTGent vind ik deze Bloedbruiloft bij TA-2/Frascati toch een wat minder geslaagde voorstelling. 

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Toneelgroep Amsterdam



Geen opmerkingen:

Een reactie posten